Argumentu

Argumentu
proposición (es) Traducir
discurso (es) Traducir y mensaje (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Un argumentu (del llatín argumentum) ye un razonamientu por aciu el cual inténtase probar, refutar o xustificar una proposición o tesis;[1] ye un discursu empobináu con una finalidá. Ye la espresión oral o escrita d'un razonamientu.[2] Les cualidaes fundamentales d'un argumentu son: la consistencia y coherencia; entendiendo por tal el fechu de que'l conteníu de la espresión, discursu o obra adquiera un sentíu o significáu que se dirixe a un interlocutor con finalidaes distintes:

  • Como conteníu de verdá : consistencia y coherencia con otres verdaes almitíes, o con referencia a un fechu o situación que faiga verdaderu o falsu dichu conteníu.
  • Como esquema lóxicu-formal : consistencia y coherencia con un sistema que nun almite contradicción.
  • Como función lóxicu-matemática : consistencia y coherencia col fechu de “ser daqué real” frente a una mera posibilidá lóxica que define un mundu o una situación posible nun determináu marcu teóricu que xustifica la función.
  • Como discursu empobináu a la persuasión[3] como motivación pa promover o proponer una determinada aición.
  • Como finalidá d'aición : consistencia o coherencia con otros intereses o motivaciones del individuu o individuos receptores del conteníu como motivación a actuar de determinada manera.

Ye por tanto un discursu empobináu:

  • Al entendimientu, pa «convencer» o xenerar una creencia nueva por aciu la conocencia evidente de nueves verdaes, basándose nuna racionalidá común.
  • A la emotividá pa «motivar» una aición determinada.
  1. Izuzquiza Otero, Ignacio; Corellano Aznar, Lluis; Frechilla García, Ana Rosa; Peña Calvo, José Vicente; Villamayor Lloro, Santiago (2008). «La Filosofía y el ser humanu. Les grandes temes de la filosofía: razón teórica y razón práutica», Filosofía y ciudadanía, Manuel Andaluz, Madrid: Grupu Anaya Sociedá Anónima, páx. 21. ISBN 9788466773195.
  2. Gutiérrez, S. R. (1998) Introducción a la lóxica. ed. esfinxe
  3. Prefierse l'acepción acutada del usu d'esti términu como estremáu de 'convencer'; entendiendo que convencer dirixir al entendimientu por aciu razones (lóxiques) capaces de xenerar una creencia nueva como verdadera; ente que 'persuadir' dirixir a la voluntá pa motivar l'aición, magar felicidaes motivaciones nun dexen d'incluyir razones cognoscitives en cuantes qu'empobinaes escontra l'interés de l'aición; ente les cualos puede ser la de "convencer" pa creer daqué como verdaderu.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search